Giewont – sylwetka śpiącego rycerza.
Giewont to masyw górski o wysokości 1894 metry nad poziomem morza i długości 2,7 kilometra. Od strony północnej jest bardzo stromy i trudno dostępny, jednak zbocza południowe są zdecydowanie łagodniejsze. Główny wierzchołek, zwany
Wielkim Giewontem, jest uznawany za najwyższy szczyt Tatr Zachodnich. Szczyt ten leży między dolinami Bystrej, Kondrakową, Małej Łąki i Strążyską. Jest ponadto znakomicie widoczny z Zakopanego. Nie do końca wiadomo skąd wzięła się nazwa „Giewont”. Przypuszcza się jednak, że wywodzi się od niemieckiego słowa Wand –ściana, skala. Pierwotna forma to Gewand, czyli „grupa skał”, albo Gähwand – „stroma skała”. Istnieje również możliwość, że nazwa góry pochodzi od nazwiska rodu góralskiego – rodu Giewontów. Na szczycie góry
Giewont znajduje się ogromny, 15-metrowy, żelazny krzyż, a jej zarys bardzo często kojarzony jest z sylwetką śpiącego rycerza, który według legendy obudzi się dopiero wtedy, gdy Polska znajdzie się w wielkim zagrożeniu.
Ogromną popularnością wśród turystów, zarówno polskich, jak i tych zagranicznych, cieszą się górskie ośrodki wczasowe w Tatrach, które należą do najwyższego pasma Karpat. Mimo, że są to najwyższe góry w Polsce, które niekiedy niełatwo pokonać, przyciągają wczasowiczów swoimi przepięknymi widokami, niesamowitą atmosferą oraz malowniczymi szlakami, których pokonanie dostarcza ogromnej satysfakcji. Dotarcie na szczyt to przecież chwila, która dostarcza najwięcej radości i pozwala poczuć, że jesteśmy w stanie osiągnąć wszystko. W Tatrach najciekawszymi miejscami są jaskinie, wodospady i strome, skaliste szczyty. Jednym z nich jest
Giewont, który cieszy się szczególnym zainteresowaniem przyjezdnych.
Źródło zdjęć: noclegiwpolsce.info.pl
